Znowu rok przeminął (B) (SPSS 689)

1

Już znowu jeden rok przeminął! Cel dążeń naszych, wieczność, zbliża się. Żem pośród nieszczęść nie zaginął, Że dobroć Twa wspierała ciągle mnie, Zawdzięczam Tobie, Panie Boże mój, Bom ja tak w życiu, jak i w śmierci Twój.

2

Znikają krótkie życia chwile, Nietrwała jest ziemskiego szczęścia moc! Ach, nieraz słońce świeci mile, A wnet je tłumi ciemna burzy noc. Gdy, Boże, ręka Twa osłania mnie, Nieszczęścia wtedy nie ulęknę się.

3

Ty jesteś, Boże, tarczą moją; Twa łaska nowych mi udziela sił! Gdym błagał Cię o pomoc Twoją, Tyś mi obroną i pociechą był. Dlaczego miałbym się o przyszłość bać, Gdyś raczył mi dowody łaski dać?

4

Twe imię święte będę sławił I w Twym przymierzu będę ciągle trwał, Boś mnie od złego, Panie, zbawił I w Słowie Twym obfitość łask Swych dał. Me grzechy tylko, Boże, odpuść mi I łaskę zlej na przyszłe życia dni!