SPSS 605 Niechaj w sercach radość płonie (Es)
J. A. Reitz (1838–1904)
Versi Version 1
1
Niechaj w sercach radość płonie, Niech wdzięcznością zawsze tchną, Bo nas Bóg na Swoim łonie Nosi jako dziatwę Swą.
Wciąż wesoło, wciąż wesoło, Słonko się uśmiecha nam. Zdobną kwieciem drogą życia do niebieskich kroczę bram!
2
Dziwnie w gorzkim życia znoju Wiedzie nas Ojcowska dłoń; Łaską Swoją chroni w boju, Ducha silną daje broń.
3
Gdy na błędne wejdziesz drogi, Ciemna cię otoczy noc, Chwiać się będą słabe nogi, Serce smutek, musi zmóc.
4
Sprawiedliwi zaś jaśnieją, Radość w duszy kwitnie im. Z nową pójdźmy więc nadzieją Służyć Bogu w świecie złym!

OK