O, spójrz nasz wielki Boże! W najgłębszej swej pokorze Dwa serca łączą się. Ich wielkiej chwili darem Jest służyć Tobie z żarem I nigdy nie zasmucać Cię.
2
Więc niechaj od tej chwili, Gdy łączą się ci mili, Dozgonny czyniąc ślub, Na słowa Twe zważają, W nich ufność pokładają, Aż kiedyś ich rozłączy grób.
3
O, dozwól im, o Panie, W pokorze, nieprzerwanie Wraz z Tobą jedno być! Dopomóż im w wierności, Uprzejmej cierpliwości W rodzinnym gronie zawsze żyć!
OK
Terima kasih untuk bantuannya. Link sudah kami terima. Kami akan memprosesnya terlebih dahulu.
