Zanucę pieśń (Es) (SPSS 473)

1

Ucichnie śpiew, umilknie gra Pękniętych strun, zapadnie noc, Lecz zbudzi mnie nowego dnia Promienny świt i życia moc.

Zanucę pieśń: „Spełniło się! Twa łaska, Królu, zbawia mnie!” Zanucę pieśń: „Spełniło się! Twa łaska, Królu, zbawia mnie!”

2

Me ciało się rozsypie w proch, Choć nie wiem jak i nie wiem gdzie, Lecz wiem, ustanie płacz i szloch, Do domu Pan zawoła mnie.

3

A kiedyś tak u schyłku dnia Łagodny mnie zawoła głos: „Pójdź do mnie, pójdź, dziecino ma, Do żyznych łąk, srebrzystych ros!”

4

Cierpliwie dziś wyglądam Go, Nie zgaśnie już pochodnia mi, Aż zjawi się wielmożność Twa I chwała, która w niebie lśni.

5

I tobie ten zaświta dzień; O, pomnij nań i pilnie bacz, Czy będziesz mieć wesele zeń, Czy straszny sąd i gorzki płacz!