Choćbym posiadł mądrość wielką I znał wolę Bożą też; Choćbym zgłębił wiedzę wszelką I tajniki jej po kres, Jednak byłyby me czyny, Wiedzy i mądrości znak, Bez wartości z tej przyczyny, Że miłości jest im brak.
2
Gdybym nawet był prorokiem, Tajemnice wszystkie znał; Gdybym nawet wiary wzrokiem Ponad światy wzbić się miał; Gdybym nawet darem słowa Przekonywał wszystkich tak: Niczym będzie moja mowa, Gdy miłości jest jej brak.
3
Choćbym dobra własne rozdał, A sam cierpiał wielki głód; Choćbym nawet życie oddał za mych bliźnich i za lud; Choćbym wszystko czynił chętnie, Próżne byłoby to wszak, Gdyby Bóg mnie nie poświęcił I miłości było brak.
4
Miłość jest największym skarbem, Jaki człowiek w sercu ma; Srebro, złoto znikną z czasem, Miłość jednak wiecznie trwa. Wnet nadziei, jak też wiary, Już nie będzie więcej, nie, I ustaną wszystkie dary: Miłość wszak nie skończy się!
OK
Terima kasih untuk bantuannya. Link sudah kami terima. Kami akan memprosesnya terlebih dahulu.
